Historia zamku

Obecny remont i związane z nim badania archeologiczne i architektoniczne na tak dużą skalę odsłoniło zupełnie nowy obraz historii zamku. Na pewno wiemy, że w miejscu zamku znajdował się drewniane założenie mieszkalno-obronne już w XII-XIII wieku. Czego dowodem są odnalezione naczynia ceramiczne oraz datowanie drewna z piwnic zamkowych na połowę XII wieku. Wiemy już też, że murowana wysoka wieża mieszkalno-obronna stanęła w Grodźcu jeszcze w średniowieczu. Natomiast sławna rodzina Grodzieckich z Brodów herbu Radwan, która do tej pory uznawana była za budowniczych zamku, ten obiekt w połowie XVI w. rozbudowała. Prawdopodobnie rozbudowa trwała między 1552 a 1564 rokiem, ale i te daty należy jeszcze zweryfikować o dodatkowe badania. Od czasu budowy po dzisiejszy dzień zamek nigdy nie był zrujnowany czy zniszczony. Zawsze miał właścicieli i dobry dach dzięki czemu jest dziś jednym z nielicznych polskich zamków, które mają zachowaną pierwotną tkankę architektoniczną. Zamek w różnym stopniu przebudowywany i remontowany był w latach 1691-1693, 1779, 1846, 1884, 1964 i obecnie 2020-2022. Od XVI wieku właścicielami zamku były rodziny Grodzieckich, Marklowskich, Sobków, Larischów, Kaliszów, de Mara, Zoblów i Zamoyskich. W XIX w. zamek kupił bialski przemysłowiec Franz Strzygowski a w okresie międzywojennym Ernest Habicht. W czasie II wojny światowej na zamku była kwatera Wehrmachtu i szpital polowy, a po wojnie Instytut Zootechniki PAN. W 2004 roku zamek w Grodźcu wraz z zabytkowym parkiem stał się prywatną własnością ustrońskiego przedsiębiorcy Michała Bożka. W obiekcie przeprowadzono w ostatnich latach wiele niezbędnych prace remontowych i ratowniczych ze środków własnych przedsiębiorcy Michała Bożka. Między innymi wymiana pokrycia dachowego na miedziane i remont konstrukcji dachowej, remont elewacji i wymiana okien w oficynie zamkowej, renowacja zabytkowych parkietów oraz częściowy remont instalacji wodnej, grzewczej i kanalizacyjnej.